Humbja e përsëritur e shtatzanisë

Mjaft femra mund të kenë një humbje shtatzanie në një moment të jetës së tyre. Humbjet e shtatzanisë mund të ndodhin për shkaqe të ndryshme. Humbja e një shtatzanie nuk do të thotë që ju do të keni sërish një humbje shtatzanie në të ardhmen. Megjithatë, një pjesë e vogël e femrave vuajnë nga humbja e përsëritur e shtatzanisë (abortet e përsëritura, abortet habituale etj).

Është një situatë që shkakton dëshpërim dhe ankth në çift. Pjesën më të madhe të këtij dëshpërimi sikur e përjeton femra pasi ajo fillon ta konsiderojë veten të sëmurë ose mbartëse të një shkaku për këto humbje të përsëritura të shtatzanisë së dëshiruar. Kjo shkakton një stres të madh emocional dhe dyshime në të ardhmen e një femre.

Shumë paciente bien në dëshpërim dhe kanë ndjesinë e mungesës së shpresës për tu bërë nënë. Megjithatë, mbi 60 -70 % e femrave që kanë humbje të përsëritura të shtatzanisë do të arrijnë të cojnë një shtatzani deri në lindje; kjo sidomos në qoftë se zgjedhin të konsultohen me mjekun gjinekolog specialist në Mjeksinë Riprodhuese.

Më tepër se gjysma e rasteve me humbje të përsëritura të shtatzanisë kanë një shkak të identifikueshëm gjatë konsultës dhe analizave të rekomanduara nga mjeku specialist.

Çfarë është humbja e përsëritur e shtatzanisë (sëmundja abortive / aborti rekurent)

Në këtë diagnozë klasifikohen të gjitha ato femra që kanë ≥ 3 humbje radhazi të shtatzanisë para javës së 20^-te.

Sa e shpeshtë është humbja e përsëritur e shtatzanisë?

Humbja e përsëritur e shtatzanisë takohet në 1% të femrave.

CIlat janë shkaqet?

Për fat të keq njohuritë që zotëron sot mjeksia janë të afta të përcaktojnë shkakun e humbjeve të përsëritura të shtatzanisë në rreth 50 – 60% të rasteve. Të vërtetuara si shkaqe për humbjen e përsëritur të shtatzanisë janë shkaqet gjenetike, problemet e lidhura me mitrën, qafën e mitrës dhe sëmundjet auto-imune.

Shkaqet gjenetike (të lidhura me vetë embronin ose me prindërit). Anomalitë kromozomiale tek embrionet takohen në 50 – 80 % të të gjitha humbjeve të shtatzanisë që ndodhin në Tremujorin I. Anomalitë kromozomiale / gjenetike tek embrionet mund të takohen në paciente që nuk kanë probleme të tilla, por sidomos në pacientë që janë mbartës të këtyre anomalive. Faktorët kryesorë që ndikojnë në këtë drejtim janë mosha e femrës dhe prania e defekteve të ndryshme kromozomiale tek vetë pacientët.
- - Mosha – Me kalimin e viteve, rezerva ovariane (e vezëve) pëson ndryshime të rëndësishme. Përveç reduktimit në sasi, kemi edhe reduktim në cilësi. Dhe cilësia e vezës (ovocitit) përcillet edhe tek cilësia e embrionit. Me reduktimin e cilësisë së vezëve kemi më tepër anomali kromozomiale / gjenetike tek embrioni për shkak të defekteve në fertilizim.
  - Ndërkohë ka raste që disa anomali kromozomiale përçohen në mënyrë përsëritëse fakt ky që mund të shkaktojnë humbje të përsëritura të shtatzanisë. Kështu, në 2-5% të pacienteve me humbje të përsëritur të shtatzanisë, femra dhe / ose partneri i saj mund të kenë një anomali të kromozomeve (për shembull translokacion i balancuar) e cila mund të shfaqet vetëm kur kalohet tek embrioni / fetusi duke shkaktuar kështu abort.
Shkaqet anatomike janë të lidhura me mitrën dhe mund të jenë pasojë e anomalive të lindura të mitrës ose të zhvilluara më vonë gjatë jetës menstruale.
- - Anomalitë e lindura të mitrës (uterusit) – Dihet që humbja e shtatzanisë është më e shpeshtë tek femrat me septum (perde) të mitrës, hipoplazi të mitrës (uterus infantil), uterus bikorn, uterus unikorn.
  - Anomalitë e fituara të mitrës (uterusit) – Shpesh herë në mitër mund të shfaqen sineki (sindroma Asherman), polipe ose mioma. Të gjitha këto mund të shkaktojnë humbje të shtatzanisë për shkak të deformimit të kavitetit endometrial (vendit ku zhvillohet shtatzania).
  - Inkomptenca cerviko-istmike – Një pjesë e femrave mund të kenë një qafë mitre (cerviks) më të dobët duke qenë në rrezik më të lartë për humbje të shtatzanisë në Tremujorin II ose lindje preterm.
Shkaqet autoimmune (kryesisht sindromi anti-fosfolipidik, Anti Phosfolipidic Syndrome – APS)) – Në të tilla situata nëna prodhon antitrupa të cila në mënyrë indirekte shkaktojnë mpiksje të gjakut në enët që furnizojnë fetusin me gjak. Fetusi në këtë mënyrë “vdes” in utero (në brendësi të mitrës). Ky sindrom takohet në 15 – 20 % të femrave me humbje të përsëritur të shtatzanisë.

Ndërkohë ka edhe situata në të cilat vihet re më shpesh humbja e përsëritur e shtatzanisë, por që ende nuk është vërtetuar ndonjë lidhje shkak – pasojë në këtë drejtim. Kështu është konstatuar se humbja e shtatzanisë është më e shpeshtë në rastet me:

Sëmundjet endokrinologjike (të gjendrës tiroide, intoleranca ndaj glukozës, diabeti).
Ovaret polikistike (PCO) – për arsye ende jo të qarta, femrat me vezore polikistike janë në rrezik më të rritur për humbje të përsëritura të shtatzanisë.
Konsumi i tepruar i kafeinës (> 2 kafe në ditë), alkoolit dhe duhanit.

Çfarë duhet të bëjmë …

Në këtë raste duhet të zgjidhni një gjinekolog specialist fertiliteti. Kjo për arsyen e thjeshtë se një specialist në fushën e fertilitetit ka njohuritë e duhura mbi shkaqet e sipërpërmendura dhe për rjedhojë nuk do të humbisni kohë apo resurse financiare të panevojshme në arritjen e objektivit: të paturit e një shtatzanie deri në fund.

Çfarë analizash duhet të kryhen?

Kariotipi i materialit të abortuar
Kariotipi i pacientes dhe partnerit të saj
Ekografia transvaginale, HSG
Testet për APS, Trombofilinë
etj

Si trajtohet humbja e përsëritur e shatzanisë?

Trajtimi do të jetë në varësi të shkakut të identifikuar gjatë konsultës me mjekun specialist.

Në rastet me probleme anatomike trajtimi është histeroskopia, laparoskopia ose laparotomia.
Në rastet me probleme kromozomiale tek pacientet zgjidhja është IVF me analizë gjenetike të embrioneve (PGT).
Në rastet me sindrom antifosfolipidik ose trombofili zgjidhja është aspirina ose heparina.
Gjithashtu, shumë e rëndësishme është edhe trajtimi i sëmundjeve shoqëruese dhe shmangia nga veset endryshme (alkooli apo duhani).